Sakrament Chrztu św. udzielany jest w parafii w ostatnią niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 11.00. Jeśli rodzice dziecka żyją w związku niesakramentalnym - chrzest udzielany jest w sobotę  poprzedzającą ostatnią niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00

Przy zgłaszaniu dziecka do chrztu należy przedłożyć;

– metrykę urodzenia dziecka z USC;

– jeśli kandydaci na chrzestnych pochodzą z innej parafii, zaświadczenie od ich proboszcza zezwalające na dopuszczenie do podjęcia funkcji chrzestnego.

Chrzestnym może zostać ten, kto

– został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców /opiekunów/;

– jest katolikiem;

–  ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;

–  jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył szesnaście lat;

– przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;

– prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami jakie ma pełnić;

–  prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej);

Chrzestnym nie może być:

    ojciec lub matka dziecka przyjmującego chrzest
    osoba innego wyznania
    osoba pozostająca w niekanonicznym związku małżeńskim:
    a) w związku cywilnym z przeszkodą do zawarcia ślubu kościelnego
    b) w związku cywilnym bez przeszkody do zawarcia ślubu kościelnego
    c) osoba żyjąca w związku bez jakiegokolwiek ślubu
    osoba niewierząca lub niepraktykująca
    osoba jawnie występująca przeciw prawdom wiary lub moralności

Zgodnie z tymi normami chrzestnym ma być osoba, która żyje życiem prawdziwie chrześcijańskim: wierząca, praktykująca. Zadaniem chrzestnego jest bowiem wspomaganie rozwoju wiary dziecka.

Powinna być to osoba bliska rodzinie dziecka, mająca z nią częste kontakty. Chrzestny powinien również cieszyć się autorytetem, tak, by w razie potrzeby, mógł zwrócić uwagę dziecku i jego rodzicom na błędy czy braki wychowania.

To dlatego, gdy chrzestny nie jest osobiście znany proboszczowi, wymagane jest zaświadczenie z parafii zamieszkania, że jest osobą wierzącą i praktykującą.

Ochrzczony należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu, jako że nie może wziąć na siebie obowiązku troski o wychowanie dziecka w wierze katolickiej.

Zatem katolik może być chrzestnym, o ile spełnia wymagania Prawa Kanonicznego, ale nie może być świadkiem chrztu, zaś niekatolik może być świadkiem chrztu, ale nie może być chrzestnym.