Chrzest
Sakramenty
Sakrament Chrztu św. udzielany jest w parafii w ostatnią niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 11.00. Jeśli rodzice dziecka żyją w związku niesakramentalnym - chrzest udzielany jest w sobotę poprzedzającą ostatnią niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00
Przy zgłaszaniu dziecka do chrztu należy przedłożyć;
– metrykę urodzenia dziecka z USC;
– jeśli kandydaci na chrzestnych pochodzą z innej parafii, zaświadczenie od ich proboszcza zezwalające na dopuszczenie do podjęcia funkcji chrzestnego.
Chrzestnym może zostać ten, kto
– został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców /opiekunów/;
– jest katolikiem;
– ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
– jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył szesnaście lat;
– przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;
– prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami jakie ma pełnić;
– prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej);
Chrzestnym nie może być:
- ojciec lub matka dziecka przyjmującego chrzest
- osoba innego wyznania
- osoba pozostająca w niekanonicznym związku małżeńskim:
a) w związku cywilnym z przeszkodą do zawarcia ślubu kościelnego
b) w związku cywilnym bez przeszkody do zawarcia ślubu kościelnego
c) osoba żyjąca w związku bez jakiegokolwiek ślubu
- osoba niewierząca lub niepraktykująca
-osoba jawnie występująca przeciw prawdom wiary lub moralności
Zgodnie z tymi normami chrzestnym ma być osoba, która żyje życiem prawdziwie chrześcijańskim: wierząca, praktykująca. Zadaniem chrzestnego jest bowiem wspomaganie rozwoju wiary dziecka.
Powinna być to osoba bliska rodzinie dziecka, mająca z nią częste kontakty. Chrzestny powinien również cieszyć się autorytetem, tak, by w razie potrzeby, mógł zwrócić uwagę dziecku i jego rodzicom na błędy czy braki wychowania.
To dlatego, gdy chrzestny nie jest osobiście znany proboszczowi, wymagane jest zaświadczenie z parafii zamieszkania, że jest osobą wierzącą i praktykującą.
Ochrzczony należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu, jako że nie może wziąć na siebie obowiązku troski o wychowanie dziecka w wierze katolickiej.
Zatem katolik może być chrzestnym, o ile spełnia wymagania Prawa Kanonicznego, ale nie może być świadkiem chrztu, zaś niekatolik może być świadkiem chrztu, ale nie może być chrzestnym.